Därligen Zwitserland
De grens over naar Zwitserland
Vanochtend was ik al om half 7 wakker. Laten we het gezonde zenuwen noemen ;).
Snel even douchen, spullen inpakken en vertrekken! Wat een verademing om in de vroege ochtend-koelte in je auto te gaan zitten. Een heel contrast met de 31 graden van gisteren (zonder airco). Onderweg mijn kleine scheurijzertje van wat benzine voorzien en een autobahnvignet gehaald voor Zwitserland. Om half 8 reed ik de grens over.
Als je de Duitse snelweg gewend bent, dan voelt Zwitserland als een verademing. Je rijdt niet alleen langzamer, maar de mensen zijn ook wat chiller op de weg als je het mij vraagt. Ik vond het in ieder geval heel prettig om in alle kalmte in mijn Zwitserse avontuur te duiken.
Ik was van plan om naar het Gäggersteg Waldwipfelpad in Rüschegg te gaan. Een houten-steiger-pad die je ver boven de boomtoppen voert. Echter, onderweg er naartoe was er zoveel moois te zien, dat ik er nooit ben aangekomen. De 1e les in: Niks moet en alles mag.
Google maps stuurde mij langs de smalste bergweggetjes hoog boven de vallei. Sinds deze rit ben ik van mening dat wij geen vangrails nodig hebben in Nederland. Als ze het hier met een paar paaltjes en een gespannen touwtje kunnen? Pfoeh.. Ik ben niet echt van de hoogtevrees, maar ik zou haast mijn 'zeven kleuren broek' uit mijn koffer pakken, zodat het minder opviel dat ik 7 kleuren.... Maar wat was het fantastisch! Om de paar kilometer ben ik gestopt om al het moois in mij op te nemen, een stukje te wandelen of foto's te maken. Wat een pracht!
Het was ondertussen al rond het middaguur en ik besloot alvast richting het appartement te rijden. De ruimte zou pas vanaf 15.00 uur beschikbaar zijn, maar ik verwachtte mij in de tussentijd wel te vermaken rondom de Thunersee of Briensersee. Toen ik nog zo'n 10 minuutjes moest rijden kreeg ik een appje van de host: Het appartement was klaar voor gebruik! Dus eerst mijn spullen uitgepakt, mijzelf opgefrist, en tja, een uurtje slaap ingehaald. Ik ben per slot van rekening geen 30 meer :P
Hoewel het appartement op loopafstand is van de Thunersee, heb ik later die middag mijn auto gepakt en ben naar Sundlauenen gereden. Hier heb ik een paar uur aan het water gezeten, genietend van het blauwe water en de hoge bergen.
Terug bij het appartement hadden ze net de koeien naar het weiland gehaald. Die moesten natuurlijk ook nog wat aandacht hebben! Of misschien was ik het zelf wel ;)
