Schotland I
Schotland it is!
Op Pinkstermaandag vertrokken wij om 11.30 uur van Eindhoven Airport. Eerlijk gezegd vond ik dat allemaal een beetje spannend. Het is voor mij 20 jaar geleden dat ik voor het eerst en ook meteen voor het laatst vloog. Ik ging toen naar Portugal met Annerieke en zolang ik dicht bij haar bleef, kwam het allemaal goed.
Nu heb ik Elsa als trouwe metgezel om mij wegwijs te maken op het vliegveld. Het viel mij allemaal mee! We hebben een goede vlucht gehad en na zo'n anderhalf uurtje vliegen, kwamen we rond 12 uur lokale tijd aan op Edinburgh Airport. Het voelt als een leuke nieuwe stap om mijn wereld te vergroten.
We blijven hier een week en willen natuurlijk zoveel mogelijk zien, ook al weten we op voorhand dat niet alles binnen ons tijdbestek zal lukken. Ik ben erg benieuwd wat deze week ons brengt! Voor zover ik het online heb gezien, moet het hier prachtig zijn! Om hier ten volste van te genieten, huurden wij een auto voor de komende week.
Elsa staat genoteerd als enige bestuurder, dus aan haar de eer om het links rijden onder de knie te krijgen. Ik fungeer als geestelijke bijstand en extra paar ogen. Ik maak me vooral zorgen om de bochten. Onze lange bocht is links en onze korte bocht is rechts. Hier is de lange bocht naar rechts en de korte... Ach, we maken er wat van! Ik heb per slot van rekening makkelijk praten als Passenger Princess 😉
Het schakelen met links was in het begin even wennen, maar had ze snel in de vingers. Het gevoel dat we aan de verkeerde kant van de weg reden, duurde wat langer. We waren nog maar amper onderweg en reden een drukke rotonde op. Naast ons begint een auto keihard te toeteren. De man draait zijn raampje naar beneden en begint luidkeels te schelden: Fucking Wanker!! Fucking Wanker!! Het leek wel Peaky Blinders 😂
Je had onze verbaasde koppies moeten zien. Had hij het tegen ons?! Toen stak de man zijn middelvinger op naar de auto voor ons, en keek ons even zijdelings aan. Het was overduidelijk dat de auto voor ons ook net was opgehaald door toeristen. Het nieuwe stopwoord voor onze vakantie werd geboren 😅
Dag 1: The kelpies in Falkirk
The Kelpies zijn 2 enorm grote paardenhoofden gemaakt door de kunstenaar Andy Scott. Ze zijn zo'n 30 meter hoog, wegen ongeveer 300.000 kilo per stuk en zijn gemaakt van staal. Hij deed er 8,5 jaar over om deze prachtige kunstwerken te maken. Het was voor ons een leuke tussenstop op zo'n 40 minuten rijden van het vliegveld, onderweg naar Stirling Castle.
Ik heb begrepen dat je Kelpies geen paarden mag noemen in Schotland. Hoewel ze veel overeenkomsten hebben, zijn Kelpies mythologische wezens. Sommige bewoners noemen ze zelfs watergeesten omdat ze, volgens de legende, in de buurt van water en het moeras leven.
De mythe is door je jaren heen vaak veranderd, aangedikt of aangevuld. Zo zijn er vriendelijke Kelpies waar je op mag rijden en boosaardige Kelpies die je vervolgens nooit meer van hun rug af laten. In sommige verhalen kunnen Kelpies hun rug verlengen zodat er meer dan 10 mensen op passen.
De strekking van de meest voorkomende verhalen is dat een Kelpie je naar het water lokt om je daar te verdrinken of in stukken te scheuren. In een goede bui zal hij je mee nemen naar zijn onderwaterwereld, wat naar mijn inziens ook geen goede afloop kent. Het is een mythe die al generaties lang gebruikt wordt om kinderen bij de waterkant vandaan te houden.
Note to myself: Geen paarden aaien in Schotland. En al helemaal niet als ze langs de waterkant staan!
Ik vond met name de afmetingen van het kunstwerk indrukwekkend. Wij besloten het bezoekerscentrum over te slaan en alleen de buitenkant te bekijken omdat het op onze route lag. Meteen een stukje Schotse mythologie om onze reis mee te beginnen!
Elsa en ik maakten wat foto's en voelden ons enorm klein naast de kolossale dieren. Op de parkeerplaats besloten we een soft ijsje te kopen. Later zagen we pas dat een enkel ijsje hier maar liefst € 6,50 kost! Meteen een reality check aangezien we deze vakantie low budget willen houden.
Het bezoekerscentrum is elke dag geopend tussen 09.30 -17.00 uur. Je kan dan de binnenkant van de Kelpies bekijken. Als je alleen de buitenkant wilt bezichtigen, zijn er geen entreekosten. Wel betaal je iets van € 5,00 aan parkeerkosten. Het is een aanrader om het kunstwerk 's avonds te bekijken, dan zijn er gekleurde spots die het geheel prachtig opkleuren. Dit stond echter niet meer op onze planning voor deze week.
Na een uurtje stapten we weer in de auto. De eerste mijlen waren goed gegaan, op naar de volgende stop!
Dag 1: Stirling Castle
De naam zegt het al: Een kasteel in het plaatsje Stirling. Het kasteel is gebouwd op een hoge rots. Dit was in vroegere tijden zeer handig omdat de eigenaar controle kon uitoefenen op de omliggende handelsroutes.
Men weet niet precies wanneer er voor het eerst op deze rots gebouwd is, wellicht heeft er ooit een fort gestaan. Wel zijn er aanwijzingen gevonden dat er in ieder geval een kasteel stond rond het jaar 1105. Uit de historische documenten blijkt dat er toen een kapel is bijgebouwd en er al een paleis stond.
Door de eeuwen heen heeft het kasteel vele eigenaren gekend. Zo werd het kasteel ooit overgedragen als losgeld na een ontvoering. Het kasteel is meerdere malen in de handen van de Engelsen geweest om vervolgens jaren later weer door de Schotten heroverd te worden. Zij gaven het later aan een Schotse Koningin, wiens afstammelingen er vervolgens vele generaties woonden.
Toen we aan kwamen rijden, moesten we bij een houten hokje stoppen. Een vrolijke jongedame begroet ons. "Hello dear, how are ya?"
Een beetje verbaasd kijk ik haar aan, zo'n begroeting ben ik niet gewend. Ik reageer dan ook wat onhandig en zeg meteen dat we graag het kasteel willen bezoeken. Ze vertelt ons dat we parkeerkosten moeten betalen en wijst ons waar we kunnen parkeren. Ze eindigt met: "Have a nice day lovelies," en steekt haar hand hierbij op. Elsa en ik keken elkaar even aan. Wat zijn de mensen hier aardig zeg! We zijn het er over eens dat 'dear' and 'lovely' toch wel heel lief klinkt! Dat moeten wij natuurlijk ook gaan proberen deze week!
Voor de poort kocht Elsa online de toegangskaartjes voor £ 17,50 per persoon. Dit was goedkoper dan bij de kassa. Ook kozen we voor een audiotour die je vanaf je telefoon luistert. Toen we naar binnen liepen, zei een mevrouw dat we ook wel met de gids mee mochten. Ze wees ons naar het binnenplein waar een verzamelpunt was. Leuk!
De gids had uiteraard een mooie Schotse tongval, wat wel eventjes wennen was. Hij vertelde dat Stirling Castle een hele belangrijke pion was in de oorlog tegen de Jacobieten. Wie het kasteel in handen had, had Schotland in handen.
Elsa vroeg terloops aan de gids waarom hij geen kilt droeg. Hij lachte even speels en zei iets wat we niet verstonden. Pas toen hij met zijn lichaam begon uit te beelden, begrepen we het. Sommige delen begonnen blijkbaar nogal te plakken en te schuren. 😂 Daarnaast was het voor hem veel makkelijker om een tour te geven met mensen die hem achterna liepen, in plaats van al die vrouwen die spontaan op de grond gingen liggen.
Eerst trokken we verbaasd onze wenkbrauw op, daarna schoten we in de lach en knikten instemmend. Fair enough. 😂
Het was een prachtig uitzicht vanaf deze hoogte! We kregen na de tour nog tijd om zelfstandig door het kasteel en de tuinen te lopen. Je kan bij verschillende gebouwen naar binnen zodat je ook echt een beeld krijgt bij het verleden van het kasteel. Wij vonden het prachtig!
Dag 1: Wallace Monument
Genoemd naar Sir William Wallace (1272 - 1305) een Schotse patriot die zijn land leidde tegens de Engelse bezetting en tegen koning Eduard tijdens de Schotse onafhankelijkheids-oorlog.
De film Braveheart van 1995 met Mel Gibson is een geromantiseerd verhaal over deze brute strijd van de Schotten in de 13e eeuw. Mel Gibson vertolkt de rol van Sir William Wallace.
Het Wallace monument werd in de 19e eeuw gebouwd ter ere van William Wallace om de nationalistische eenheid van Schotland te benadrukken.
De toren is 67 meter hoog en werd gebouwd tussen 1861 - 1869. Op de verschillende verdiepingen van de toren wordt de geschiedenis van Schotland verteld. In the Hall of Heroes bevinden zich borstbeelden van beroemde Schotten.
We hadden graag een kijkje in de toren genomen en de £ 11,30 entreekosten betaald, helaas kwamen we te laat.
We hebben een kleine sneakpeak genomen van de buitenkant en moesten toen ook echt gaan. We konden tot 21.00 uur inchecken in ons verblijf en moesten ook nog boodschappen doen.
In het kort kwam het er op neer dat we om 20.40 uur nog in de Lidl stonden, we nog moesten afrekenen, er enige verwarring was over het wel of niet meenemen van Kitkats en het nog 15 minuten rijden was.
Strakker hadden we het niet kunnen plannen, want om 20.58 uur stonden we bij de balie en kregen we de sleutel van onze caravan! We made it!
We verblijven bij Beech Hedge, noordoostelijk van de stad Perth. We blijven hier 3 nachten. De prijzen in Schotland liegen er niet om, dus waren we blij dat we dit verblijf vonden voor € 170,- inclusief alles. Gezellig samen in een stacaravan! We hebben in ieder geval ruimte, warmte en elk een slaapplaats. We kunnen zelf koken wat ook weer goed voor het budget is. Een toilet en badkamer voor onszelf vinden we stiekem ook wel heel erg fijn!
Dag 2: Glenfinnan viaduct
Het welbekende Harry Potter trein viaduct tussen Fort William en Mallaig. Het viaduct is gebouwd tussen 1897 - 1898, is bijna 400 meter lang en 30 meter hoog. Vroeger werd de spoorlijn met name gebruikt om levensmiddelen te verhandelen. Tegenwoordig wordt het gebruikt voor personenvervoer.
Een paar weken geleden kregen wij een artikel onder ogen dat deze trein niet meer rijdt i.v.m. veiligheidsrisico's. Voor onze vakantie e-mailden wij het bedrijf om dit te checken. Zij schreven ons dat er een aangepaste regeling was: wie het eerst komt, wie het eerst maalt. De trein rijdt 's ochtends 1x heen en 's middags 1x terug. Best wel een gedoe dus, vooral omdat we 2,5 uur moeten rijden om er te komen.
Wij gingen naar het uitzichtpunt aan Museum Station Road in Glenfinnan. Vanaf daar kan je het viaduct in de verte zien en er naartoe lopen. Er zijn verschillende routes naar boven om ook van bovenaf van het uitzicht te genieten. Het was echt een prachtige omgeving waar ik rust vond.
Toen we na een fijne middag terug naar de auto liepen, hoorden we dat de middagtrein onderweg was en zijn we snel nog gaan kijken. Ik heb door de jaren heen veel foto's en filmpjes gezien van de trein die over het viaduct rijdt, in real life vond ik de trein dan ook een beetje teleurstellend. Wellicht als we het eerder hadden geweten, was het vanaf het uitzichtpunt wel beter geweest. Het mocht de pret niet drukken: wat een heerlijke dag!
Op de weg terug zijn we nog door het prachtige Natuurgebied Glencoe gereden. Daar wil ik nog wel eens naar terug!
Dag 3: Castle Fraser
We reden deze ochtend naar Castle Fraser in Inverurie. Helaas hadden wij niet goed op de openingstijden gelet en konden daardoor niet naar binnen. Wel konden we rondom het kasteel lopen en de kasteeltuinen bezoeken. Het is hier zo ontzettend groen en natuurrijk, dat het helemaal geen straf is om hier rustig rond te kunnen struinen. Heerlijk gewandeld en wat foto's gemaakt. Wij maakten van de gelegenheid gebruik om op het grasveld te picknicken.
De Schotse mensen die we tot nu toe gesproken hebben zijn erg vriendelijk en behulpzaam. Een mevrouw die haar honden uitliet gaf ons de tip om langs Crathes Castle te gaan in Banchory. Lovely tip! Thanks dear! 😉
Dag 3: Crathes Castle
Het kasteel werd 350 jaar geleden gebouwd door de familie Burnett en is al die tijd door hen bewoond. In 1926 was James Burnett de 13e generatie en laatste inwonende Burnett. Omdat zijn beide zonen stierven kon hij de titel van Baronet niet doorgeven. Hij besloot het kasteel en een deel van zijn landgoed aan het National Trust for Scotland te geven.
Omdat het nog steeds droog was buiten besloten we eerst door de tuinen te lopen alvorens we naar binnen gingen. Daarna kochten we een kaartje voor 16 pond en konden we via de ene zijde helemaal naar de 5e verdieping lopen via een wenteltrap, om vervolgens via de andere zijde weer naar beneden te gaan. Veel oude en authentieke spullen op verschillende kamers met verschillende thema's. Elke kamer heeft een bak met informatiekaarten staan, de kaarten geven een omschrijving van de tentoongestelde spullen.
Dag 3: Dunnottar Castle
Toen we onderweg waren naar het laatste kasteel van vandaag begon het heftig te regenen en waaien. Dus bij aankomst, hupattee! De poncho's aan en hoezen om mijn schoenen en gaan met die banaan. Wat hebben we onderweg gelachen. Het was een kleine klim, dan een afdaling en dan weer een klim voordat we in het kasteel zouden zijn. Onderweg kwamen we mensen tegen die ons vertelden dat het kasteel vroeg gesloten was. Dus helaas werd dit ook weer van een afstandje kijken en foto's maken. Oke oke, en een beetje Batman spelen in onze poncho's 😉😂